Hoe ik het 100 dagen project volhoud

Afgelopen jaren heb ik me regelmatig afgevraagd of ik ook zou meedoen aan het 100 dagen project. Het leek me erg leuk maar ik zag veel kunstenaars bezig met behoorlijk tijdrovende projecten en dat weerhield mij ervan om ermee te beginnen.

Het 100 dagen project is een wereldwijd kunstproject dat online plaatsvindt. Ik ken het via kunstenaars die ik op Instagram volg. Ieder jaar doen duizenden mensen mee die 100 dagen achter elkaar iets creatiefs doen. Dit kan van alles zijn; schilderen, tekenen, collage, schrijven, borduren, quilten, koken, bakken, noem maar op.

Dit jaar kwam ik, in de week voor dat het losbarstte, op een idee dat me vooral aanspraak om de praktische uitvoerbaarheid ervan. Ik zou 100 dagen lang, iedere dag een met de hand genaaide naad maken. Dit leek me overzichtelijk en haalbaar. Ik startte met een gezonde dosis nieuwsgierigheid en begon aan het project zonder al te veel verwachtingen. Inmiddels ben ik al bij dag 75 en ik denk dat ik de eindstreep wel ga halen.

4 tips om vol te houden

1. Minimale inspanning

Ik koos voor minimale inspanning per dag. Dit klinkt niet erg uitdagend maar het is wel de belangrijkste reden waarom ik nog meedoe. Ik heb een creatieve handeling gekozen die ik in heel weinig tijd kan realiseren. Het maken van een naad kost me namelijk niet meer dan 5 minuten. Twee stofjes kiezen, een draad in de naald en 5 minuten later is het klaar. Omdat het zo weinig tijd kost kan ik makkelijk een dag inhalen of vooruit werken als dat nodig is.

2. Verander mee

Verder is het belangrijk om je project mee te laten veranderen met je ideeën. Na een dag of 15 realiseerde ik me dat ik weliswaar de hashtag #eennaadperdag had gekozen, maar dat het eigenlijk niet over het maken van een naad ging in mijn project. Ik was meer bezig met welke kleuren stof ik tegen elkaar aan plaatste en met welke kleur garen ik de lapjes aan elkaar naaide. Het ging dus eigenlijk over kleur! Toen ik dit ontdekte, ontsloeg het me van de verplichting om te experimenteren met allerlei naden en vooral lekker door te gaan met het kiezen van gekleurde lapjes. Een paar keer in het proces heb ik mijn aanpak veranderd, meestal om het geheel een beetje nieuw elan in te blazen.

3. Negeer je innerlijke criticus

Negeer negatieve gedachten. Veel momenten tijdens het project heb ik last gehad van mijn innerlijke criticus, die vooral vond dat mijn project saai was en weinig uitdaging kende. Mijn advies is om deze gedachten grotendeels te negeren, alhoewel ze soms ook de aanleiding waren om een kleine verandering aan te brengen.

4. Schrijf!

Beschrijf (af en toe) wat je doet en je gedachten daarover in een schrift of dagboek. Dit hielp me om te realiseren dat negatieve gedachten onderdeel zijn van het geheel en dat doorgaan met het project, me nieuwsgierig en open opstellen naar waar ik mee bezig was, me het beste hielpen om verder te gaan.

Slim of lui?

Is op deze manier meedoen aan het 100 dagen project slim of lui? Daar valt natuurlijk over te discussiëren. Ik vind het vooral leuk dat ik heb meegedaan. Het is nog niet volbracht, maar het heeft me al wel wat opgeleverd.

• Ik heb nieuwe bouwstenen voor later werk gemaakt
• Ik heb ontdekt dat met regelmatig kleine stapjes zetten ik soms meer kan dan ik denk.
• Ik heb nieuwe ideeën gekregen.
• Misschien, als ik wat langer doorga, heb ik straks een aantal kleinere werken gerealiseerd.

Ik vind dit bij elkaar nu al een mooi resultaat!

Vond je het leuk om dit te lezen, dan vind je het misschien ook wel leuk om over mijn scrapconstructions te lezen.

Wil je meer weten over mijn ontdekkingsreis in het maken van textielkunst, dan kun je je ook abonneren op mijn (onregelmatige) nieuwsbrief.