Naaisters herkennen zich vast in de neiging de kleinste snippertjes stof te willen bewaren. Alles wat minimaal 2 naden kan houden is eventueel nog bruikbaar.

Those who sew likely resonate with the tendency to want to save the tiniest pieces of fabric. Anything that can hold at least 2 seams is potentially still usable.

Tijdens zoom-meetings met vrienden in de corona pandemie maakte ik met zulke kleine stukjes stof mini-patchworks. Ik noemde ze “doodles” en ze vormden uiteindelijk de bouwstenen voor nieuw werk.

During zoom-meetings with friends in the corona pandemic, I made mini-patchworks using these tiny pieces of fabric. I called them “doodles” and they ended up forming the building blocks for new pieces of work.

Meer werken volgden, met als startpunt hetzelfde proces: Het intuïtief aan elkaar naaien van kleine lapjes. Stof kiezen, draad kiezen, niet te lang nadenken en vastnaaien. Eenvoudige steken, rijgsteek en een enkele stiksteek. Je handen het werk laten doen en kijken wat er ontstaat.

More pieces followed, with the same process as a starting point: intuitively stitching together small patches. Select fabrics, pick a thread, don’t think too much and sew. Simple stitches, like running stitch and a single backstitch. Allow your hands to do the work and observe what unfolds.