Toen ik dit werk een paar jaar geleden maakte, had ik niet meteen voor ogen wat het zou gaan worden. Ik had ooit een paar crème-witte lapjes aan elkaar genaaid, maar ik had het naast me neer gelegd en het was verdwenen in een mand met allerlei. Toen ik het opnieuw tegenkwam zorgde de combinatie met de stof van een oud overhemd (met rood-wit miniruitje) ervoor dat ik er weer mee verder ging. Uiteindelijk groeide deze toren eruit, mijn eerste werk waar ik een duidelijke verbinding legde met architectuur en bouwkunde, een vak waarin ik ooit werkzaam ben geweest.
Sinds afgelopen weekend heeft deze toren een nieuwe eigenaar. Zijn oog viel erop omdat het hem deed denken aan kustplaatsen waar hij goede herinneringen aan heeft. De toren is een vuurtoren geworden, maar waarschijnlijk was hij de hele tijd al een vuurtoren en was ik de enige die het nog niet had gezien.
Leave a Reply